وقتی سن آدم بالاتر میرود ، کلا سلائق و ترجیحاتش تغییر میکند . سلیقه و ذائقه سفر هم از این قاعده مستثنا نیست . شاید در سنین پایین ، بیشتر ترجیح آدم سفرهای پرهیجان و پرجنب و جوش باشه و در سنین بالاتر ، انسان سکوت و طمانینه بیشتری را طلب کند.
حتی نوع موسیقی ای که یک گردشگری نقره ای در مسیر سفر ترجیح میدهد که گوش بدهد متفاوت است با گروه های سنی پایین تر.
به عنوان مثال و ذکر یک خاطره از نگارنده مقاله :
سال ۸۸ بود یا ۸۹ که یک تور گروهی برنامه ریزی کرده بودم به مقصد زنجان ، سلطانیه و غار کتله خور.
و از همه گروههای سنی در این برنامه حضور داشتند: از حدودای ۱۸-۱۹ سال تا حدود ۶۵ سال. در طول مسیر رفت، طبق روال بسیاری از برنامه های این چنینی، بخشی از سفر، به رقص و پایکوبی گذشت و موزیک باصدای بسیار بلند.
خاطرم هست که در آن سفر، یکی از همراهان ما، نازنینی بودند به اسم دکتر لاهوتی نازنین (در بخش گردشگران نقره ای معرفی شده اند)،که اولین سفری بود که با ما همراه شده بودند و این صحنه هنوز کاملا در ذهنم هست که دوستانی که درمیان وسیله نقلیه از خودبیخود شده بودند و هی چپ و راست می شدند و محکم به ایشان برخورد می کردند و منهم در عین اینکه سعی داشتم همسفران را کمی آؤام تر کنم، ار ایشان هم عذرخواهی م یکردم . البته ایشان با بزرگواری تمام ، کوچکترین اعتراضی نمی کردند در صورتیکه شاید ترجیح شان آرامش بیشتر و موسیقی ملایم تر بود.
و من یادم است که همان موقع به این فکر کرده بودم چه خوب میشد که این امکان وجود داشت که در برنامه ریزی سفر و انتخاب همسفرها، بتوان آیتم سن و سال و ترجیحات سفر را نیز لحاظ کرد.
همانطور که در خاطره ذکرشده اشاره شد؛ قطعا گروه سنی نقره ای ترجیحات و نیازهای متفاوتی در گردشگری دارند و اگر قرار جلب رضایتمندی این گروه سنی نیز مدنظر باشد ، برنامه ریزان باید در هنگام برنامه ریزی سفر ، به خواسته ها و نیازهای این گروه نیز توجه لازم را داشته باشند.